Frida

Tanıştığım o ilk an hayran oldum.

O fırça darbelerinin tüm gerçek çizgilerine, mücadelene, kendini bilmene, gücüne, aşkına hayran oldum.

Ama diyordum böyle bir kadın, böyle güzel severken bu kadar kırılabilir, bu kadar kırılmışken bu kadar sevebilir.

Nasıl?

Nasıl bu kadar sevebilir içi dışı paramparçayken?

Şimdi…

“Sever” diyorum.

Tüm o paramparçalığın içinde de sever, o olmasa da sever.

Şimdi…

Söylemediklerini de anlıyorum Frida.

Kelimelerine dökülmeyen nicelerini de anlıyorum.

Yine hayran oluyorum sana.